Theo Mulder, Jens Christian Grøndahl en Marnix Krop (de boekbesprekingen in de week van 11 december 2019)
16 december 2019Onze wekelijkse samenvatting van de recensies in kranten en tijdschriften, met deze week aandacht voor Marcel Möring, Ilja Leonard Pfeijffer, Albert Camus, Oek de Jong en de eindejaarslijstjes (Trouw), Roxane van Iperen, Ton van der Lee, Alan Downs (de Volkskrant), Lydia Davis, Jens Christian Grøndahl, Theo Mulder (Het Parool), Ben Lerner, Anton Valens, Julian Barnes, Witold Gombrowicz, Tarjei Vesaas (NRC Handelsblad), Katja Kreukels, Mar Oomen en Marnix Krop (De Groene Amsterdammer).
Oudere afleveringen van deze rubriek zijn te raadplegen in ons archief. Tussen rechte haken staan de redactionele items op Athenaeum.nl.
'Een schrijver liegt van begin tot eind. Dat is de essentie van literatuur: dat het niet de waarheid is. Maar het moet wel een waarachtige tekst zijn. Een lezer moet zichzelf in een verhaal herkennen. Voor mij is alles materiaal. Dus: als mijn vrouw zegt dat ze niet meer gelukkig met me is, grijp ik mijn pen om er een aantekening over te maken. Uiteindelijk is Joyce, de vrouw die Sam Hagenau in Amen [fragment] verlaat, niet meer mijn ex. Joyce bestaat uit vier, vijf mensen en een heleboel verzinsels, maar wat wáár is, is alles wat daar onder ligt. Je moet als schrijver bereid zijn om de kern van een verhaal - dat uiteindelijk over andere mensen in andere situaties zal gaan - in jezelf op te zoeken,' zegt Marcel Möring in Arjan Vissers De tien geboden.
Trouws Letter & Geest staat vooral in het teken van de terugblik op het literaire jaar. De lezers kozen voor een boek uit 2018, Ilja Leonard Pfeijffers Grand Hotel Europa [fragment], met de boeken van met de boeken van Oek de Jong [fragment | boekverkopersbespreking], Rutger Bregman [fragment | boekverkopersbespreking], Sally Rooney [fragment | onze recensie | boekverkopersbespreking] en Raynor Winn, [boekverkopersbespreking] daarna. En die van de recensenten, waarbij Manon Uphoff en Oek de Jong het meest genoemd worden, en daarna Marja Pruis, Enny de Bruijn en Olga Takarczuk - we tellen ze mee in de eindejaarslijstjesspiegel. De lijstjes komen hieronder.
'Amsterdam kan als vitale, dynamische stad nu nog zeggen dat het nog lang geen Venetië is. De rest van Nederland kan nu nog zeggen dat het nog lang geen Amsterdam is. Maar de visieloosheid in de landelijke politiek zou iedereen zeer ongerust moeten maken.' Kunstenaar Marc van Dijk essayeert door na Ilja Leonard Pfeijffers roman.
Kleis Jager interviewde Jean-Pierre Le Goff over Camus ('De stijl van Camus is glashelder, hij schreef in een erg Franse traditie waarin ideeën voortdurend worden voorzien van voorbeelden en had zeker niet het abstractieniveau van deze Duitsers bij wie Sartre's existentialisme vandaan komt. Helaas is begrijpelijkheid vaak verdacht en verleent obscuriteit autoriteit aan een filosoof.'), en ook Yolande Entius schrijft over hem: 'Of wij over zestig jaar een cynisch schrijver als Houellebecq nog zullen lezen? Ik zou er mijn geld niet op inzetten. En Camus? Over Clamence heb ik zo mijn twijfels, maar de terdoodveroordeelde Meursault die de priester die hem wil bekeren zijn cel uitzet [...] is onsterfelijk.'
Gerbrand Bakker bekent dat hij de Bookspot Literatuurprijzen niet begrijpt, Gerwin van der Werf ontkracht alle clichés over ontlezing, Paul van der Steen pleit tegen versimpeling van non-fictie, beeldboeken zijn de catalogus bij Rembrandt-Velázquez (Rijksmuseum) en Rising Star (Leiden: Jonge Rembrandt) en de bijlage besluit (bijna) met Jaap Goedegebuures interview met Oek de Jong. 'Maris moest als schilder een overtuigend personage zijn, maar hij is voor mij in de eerste plaats een getraumatiseerde man die zijn hele leven worstelt met zijn verleden, met de ravage die hij in een moment van woede heeft aangericht. Ik beschouw hem als een tragische figuur. Hij is voor mij, mét Lin Hokwerda, het meest complexe en aangrijpende personage dat ik heb gecreëerd.' En: 'In een roman kan ik al schrijvend, gestuurd door beelden en onbewuste krachten, uitkomen bij dat altijd weer verdrongen domein van het kwaad. Het overkomt me. Er welt iets op uit de diepte.'
Verder aandacht voor Laura de Grave en Marijke Schermer [fragment].