Hans Vervoortprijs 2024 voor Leo Pleysier

De jury over Klokgelui:

‘Het aantal schrijvers dat moeite heeft met een natuurgetrouwe dialoog is eindeloos. Velen zouden iets kunnen leren van Leo Pleysier, die al een oeuvre lang heeft laten blijken complete personages te kunnen typeren door louter te noteren wat ze zeggen. Op die beproefde manier leren we een wandelgroepje kennen dat in een Vlaams dorp op een zomers terras jaarlijks zit te gezelligen. Vlakbij hen woont een stel, Jef en Germaine, dat hun huis niet uit komt en dat op weg is naar het einde. De verteller kent de twee niet, niemand kent ze eigenlijk echt, dus moet hij afgaan op wat de praatzieke buurvrouw Germaine hem vertelt.
  Alles in Klokgelui geschiedt via via, van horen zeggen, zonder te weten wat er waar is; we hebben alleen de klok horen luiden. Als het einde voor de twee daadwerkelijk aanbreekt, kunnen we dan ook slechts raden naar de liefde, het drama en de gesprekken die als het ware vlak naast onze deur hebben plaatsgevonden. Gelukkig dat wij de scherp luisterende Leo Pleysier hebben om ons daarbij te helpen, zoals hij ons ook met zijn laconiek ogende stijl beurtelings kan laten lachen en diep raken.’

De shortlist bestond uit:

• Sacha Bronwasser, Luister [fragment]
• Robert Brouwer, Café Terminus
• Valentijn de Heer, Beste mevrouw Eva [fragment]
• Leo Pleysier, Klokgelui
• Elte Rauch, Een vrouw met mooie borsten. Het dagboek van Veere Wachter [fragment]

De Hans Vervoortprijs is een jaarlijkse prijs voor verhalend proza van neerslachtige en toch opbeurende aard. Eerder werden Theodor Holman (2023) en Tobi Lakmaker (2022) ermee bekroond.