Best besproken week 2: Van Gogh, Koch, Kang en vijf ballen voor Kanafani

De bolle Gogh is er

Misschien wel het bijzonderste materiaal van de Theo van Gogh-biografie? De brieven met Connie Palmen, vertelt biograaf Jaap Cohen in een interview met de Volkskrant: 'lange, vertederende, troostende brieven.' Bij uitstek 'tonen [ze] de twee uitersten van zijn persoonlijkheid - de empathische, gevoelige en charmante versus de manipulatieve, kwetsende en meedogenloze kant.'

De bolle Gogh is er, en bijna alle kranten besteden er uitgebreid aandacht aan. Jaap Cohen werkte zeven jaar aan het boek. Was u hem nooit zat? - is de vraag van NRC. Cohen: 'Nee, omdat hij humor heeft. [...] Ik heb veel gelachen.'

Een zelfportret dat écht weet te ontroeren

Onder de titel 'Kwetsbaarheid is geen vies woord meer' bespreekt Thomas de Veen in NRC de nieuwe Herman Koch, Ga je erover schrijven?, Kochs memoir over zijn ziekte (prostaatkanker). In het boek is Koch iets minder de laconieke schrijver, stelt De Veen, hoewel hij ook in dit boek niet alleen over de ziekte en de behandeling ervan schrijft, maar ook over juist het nietsdoen.

'Zonder Koch meteen als grote goeroe of levensfilosoof aan te merken: dat nietsdoen en dat verlangen naar tijdloosheid tellen op tot een tamelijk coherente levensvisie, die Ga je erover schrijven? overtuigend bijeen bindt. Maar vooral is het daarmee een zelfportret dat, misschien wel voor het eerst, écht weet te ontroeren.'

• Lees een fragment uit:
  • De bolle Gogh
  • Ga je erover schrijven?
  • Ik zeg geen vaarwel
  • Mannen in de zon
• 'Geen strijd, wel tegendraads' - lees Daan Stoffelsen over Ga je erover schrijven?

Meesterlijke kracht

Dichters & Denkers in De Groene opent met een uitgebreide bespreking van het nieuwste boek van de Zuid-Koreaanse schrijver Han Kang, die met De vegetariër de International Booker Prize won. Met haar vijfde roman Ik zeg vaarwel vandaag weet ze wederom indruk te maken. 

Ilse Josepha Lazaroms, Groene-recensent: 'Kang excelleert in schitterende, afgrijselijke beelden die inzoomen op de allerkleinste mechanismes van geweld.' En: 'De meesterlijke kracht van Kangs werk ligt in de manier waarop ze het delicate, of het vluchtige, samenvlecht met een gedetailleerde, nietsontziende weergave van geweld.'

Meeslepende Palestijnse klassieker ⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️

Mannen in de zon is een klassieker van de Palestijnse schrijver Ghassan Kanafani, pionier van de Palestijnse verzetslitertuur. Het gaat over drie Palestijnse vluchtelingen, ieder uit een andere generatie, die eind jaren vijftig proberen de grens tussen Irak en Koeweit over te steken. Maar, schrijft recensent Esha Guy Hadjadj in NRC, 'Kanafani onderscheidt zich door zijn talent om zowel een politiek als een menselijk verhaal te vertellen. Het lukt hem om volwaardige personages te scheppen die meer zijn dan sjablonen van migranten of specifieke generaties Palestijnen.'

'Zijn proza is strak en verraderlijk helder, zeker in de nieuwe vertaling van Djûke Poppinga.' Een indrukwekkend, actueel boek, dat geen moment verveelt - vijf ballen.