Best besproken week 6: het beste uit vijf genres

Poëzie: Anne Carson - De schoonheid van de echtgenoot

Verteld in negenentwintig tango’s – een tango is net als een huwelijk iets wat je tot het einde moet dansen – is De schoonheid van de echtgenoot een meesterlijke combinatie van het idee van Keats dat schoonheid waarheid is, en het verhaal van een huwelijk.

• Roelof ten Napel in De Groene Amsterdammer: 'Door alle mogelijkheden die Carson doogewoon benut, begin je te beseffen welk keurslijf je als lezer draagt, en hoe lang al. (...) Het oeuvre van Anne Carson is het spul dat je krijgt voorgeschreven als de rest niet meer werkt.'
• Rob Schouten in Trouw: 'De 29 tango's zijn openhartige ontboezemingen, maar tegelijkertijd hedendaagse mythologieën over een ongelijke liefde. (...) De schoonheid van de echtgenoot is een meesterlijk gedicht, niet zozeer vanwege de taal of de fraai vormgegeven frustratie (dat ook), maar omdat het passie met ratio verbindt, gevoelens met inzicht.'

Proza: Michael Cunningham - Dag 

Drie dagen. Drie jaren. Eén familie, voorgoed veranderd. Dag is een meesterlijke familiesaga over overlevingskracht en standvastigheid, over verlies en liefde en over hoe de mensen die het dichtst bij je staan toch heel ver weg kunnen voelen.

• Rob van Essen in NRC (⚫⚫⚫⚫⚫): 'Alles en iedereen is belangrijk in Cunninghams nieuwe roman. Niet alleen de personages, maar ook de omgeving. Zijn prachtige stijl tilt het verhaal naar een hoger niveau.'

Kortverhaal: Claire Keegan - Op het allerlaatste moment

Na een rustige vrijdag op kantoor in Dublin, reist Cathal met de bus naar huis en piekert over Sabine, de vrouw met wie hij zijn leven had kunnen delen als hij anders gehandeld had. 's Avonds, alleen voor de televisie met een fles champagne, blijven de gedachten aan Sabine en andere vrouwen hem achtervolgen en wordt de ware betekenis van de dag onthuld. Is het een gebrek aan vrijgevigheid dat de relatie tussen mannen en vrouwen in de weg staat? 

• Dirk Jan Arensman in Het Parool, onder de titel 'Ragfijne minibloemlezing': 'Eerdere vertalingen van novelles van Claire Keegan, Dit soort kleinigheden (2021) en Pleegkind (2022), behoorden tot het allermooiste dat in die jaren in de boekwinkels lag. Het moet raar lopen wil voor Op het allerlaatste moment niet hetzelfde gelden. 

Literaire getuigenis: Anatoli Koeznetsov - Babi Jar

Het herontdekte meesterwerk over Kiev ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, verteld door een jongen die alles zag.

• Michel Krielaars in NRC (⚫⚫⚫⚫⚫): 'Babi Jar is nu in een voortreffelijke vertaling van Jan Robert Braat verschenen. Als je het boek in dit tijdsgewricht leest, begrijp je ineens wat er gebeurt in het huidige Rusland en Oekraïne. Babi Jar is dan ook net zo'n verklarend meesterwerk als Het einde van de rode mens van Nobelprijslaureaat Svetlana Alexijevitsj.'

Vertalersessay: Hans van Pinxteren - Hoe ouder hoe vrolijker

Kun je ouder worden zonder je levensplezier te verliezen? Die vraag staat centraal in Hoe ouder hoe vrolijker. In zijn verhalen, essays en reisschetsen vertelt dichter en vertaler Hans van Pinxteren over belangrijke momenten in zijn leven: zijn kindertijd, een hartstochtelijke liefde, de reizen die hij maakte. Daarnaast gaat hij in zijn essays diep in op het vertalen en de auteurs die hij vertaalde, zoals Montaigne, Flaubert en Rimbaud.

• Bert Wagendorp in de Volkskrant: 'Hoe ouder hoe vrolijker is een ode aan de vertaler, die steeds weer het onmogelijke probeert: een vertaling creëren die niet onderdoet voor het origineel. Hans van Pinxteren schrijft met aanstekelijk plezier over zijn levenswerk. (...) Het is het verhaal van een bezield en bezeten man - ik ben meteen naar de boekhandel gehold om Van Pinxterens vertaling van Montaigne's Essays aan te schaffen.'

• Lees een fragment uit De schoonheid van de echtgenoot
• Lees een fragment uit Dag
• Sara van Dijk tipt Claire Keegan
• Lees een fragment uit Babi Jar