Niña Weijers, Ottessa Moshfegh, María Gainza, Michael Wolff (de boekbesprekingen in de week van 4 juni 2019)

Bart Funnekotter las drie boeken over D-day:

• Peter Caddick-Adams, Sand & Steel: A new History of D-Day: 'Caddick-Adams heeft duidelijk een nieuw, allesomvattend standaardwerk over D-Day willen schrijven. Daarin is hij nét niet helemaal geslaagd.'
• James Holland, Normandy ’44: D-Day and the Epic 77-Day Battle for France: Holland was de afgelopen dagen bij de herdenkingen in Engeland en Normandië [...]. Hij sprak er met de laatste veteranen, die "terecht als koningen werden behandeld". Met Normandy ’44 heeft hij een passend monument voor deze mannen opgericht.
• Alex Kershaw, De invasie. De onvergetelijke geschiedenis van de helden van D-day: 'Kershaw baseert zijn beschrijvingen op tientallen ooggetuigenverslagen. Anders dan gebruikelijk citeert hij daaruit vaak niet letterlijk, maar combineert hij als alwetende verteller verschillende getuigenissen tot één verhaal. Deze passages zijn dicht geannoteerd, dus de lezer weet wat zijn bronnen zijn. Het probleem is wel dat als er een keer geen noot staat bij een beschrijving van wat iemand ziet, denkt of voelt, je je wel meteen afvraagt waar die informatie vandaan komt.'

Thomas de Veen bespreekt verder Kamers antikamers, de nieuwe roman van Niña Weijers [fragment]. Volgens hem 'geen boek voor wie geen geduld heeft met zwaarwichtig autofictioneel essayerende millennialschrijvers, die overpeinzing boven levenservaring stellen'. 'Weijers voegt zich liever naar de werkelijkheid die rafelig en onaf is, dan dat ze zich conformeert aan een narratief dat afgerond maar onwaarachtig voelt. En precies die houding, en de verantwoordelijkheid die die vrijheid met zich meebrengt, is ook het onderwerp van de roman. Zo vorm je Kamers antikamers zelf tot een geheel, tot een rijk boek, gravend zonder dat je precies weet welke schat je zult vinden. Het gaat om het zoeken, om het verkennen, om de onreduceerbare ervaring.' Van Wouter van Noort een stuk over David Brooks' The Second Mountain: The Quest for a Moral Life. 'Elkaar weer eens stevig vastpakken, diepe, betekenisvolle verbindingen aangaan met anderen in je directe omgeving en wat minder aan jezelf denken is volgens Brooks het beste tegengif. Dat is een overtuigend pleidooi. Wat kan het voor kwaad om dit gewoon eens uit te proberen?' schrijft hij.

René van Stipriaan wijdt een bespreking aan De boekhandel van de wereld van Andrew Pettegree & Arthur Der Weduwen [fragment | recensie]. 'De boekhandel van de wereld bevat een aantal baanbrekende hoofdstukken, zoals die over de nogal conjunctuurgevoelige handel in atlassen en reisboeken, of over de juist stabiele en onverzadigbare markt voor religieus drukwerk, of de opportunistische markt voor pamfletten, waar het in tijden van politieke spanningen soms erg makkelijk geld verdienen was. Mooi opgeschreven, fonkelend van de prachtige details. [...] Toch heeft het boek iets onevenwichtigs. Af en toe slaan de auteurs bijna van het ene moment op het andere op hol.' En Jonas Kooyman sprak met Ottessa Moshfegh, van wie onlangs de verhalenbundel Heimwee naar een andere wereld verscheen [recensie]. 'Ik zou niet zeggen dat ik een nihilist ben, maar er is veel bullshit. Alledaagse obsessies, kabeltelevisie, conformisme, voldoen aan verwachtingen. Nirvana liet mij zien dat er meer waarde zit in het reiken naar iets diepgaands. In mijn tienerjaren en als twintiger gaf ik hier echt om. Nu ben ik er wat boeddhistischer over, ik kan sommige van de dingen die ik net noemde nu vermakelijk vinden. En de dingen die mij niet vermaken, negeer ik volledig,' zegt Moshfegh onder meer in het interview.

Korter:

• Judith Eiselin over Anne Moraal, Honden huilen niet [fragment]: 'subtiliteit is de grootste kwaliteit van het boek. Moraal vervalt niet in een gemakzuchtig sjabloon van hoe haar hoofdpersoon tot inkeer komt.'
• Roos van Rijswijk over Danzy Senna, Nieuwe mensen: 'De manier [...] waarop de auteur (schijnbare) tegenstellingen bevraagt en bespot, met clichés speelt (de tragiek van "nergens bij horen", de witte en zwarte stereotypes), en de manier waarop ze een personage neerzet dat met gestrekt been haar eventuele ondergang tegemoet chagrijnt, is bijzonder prettig. En even ongemakkelijk.'
• Obe Alkema over Marieke Lucas Rijneveld, Fantoommerrie [fragment]: 'Het is het repetitieve van Rijnevelds poëzie dat mij bezighoudt, omdat dat iets vertelt over de manieren waarop trauma, verlies en rouw werken. Alleen staan deze concentrische gedichten zulke reflecties niet toe, omdat ze voorgeprogrammeerd zijn om ervaren te worden. Ze kunnen maar op één manier gelezen worden, namelijk door je erin onder te dompelen en je te laten grijpen door de schaduwen die erin samenscholen.'
• Sebastiaan Kort over Rebekka W.R. Bremmer, De maan danst op het erf van de doden [fragment]: 'Het hele punt is dat je nooit de indruk krijgt dat Bremmer iets wil compliceren, dat ze een situatie schept waarin iets begint te schuren.'
• Bas Blokker over Michael Wolff, Staat van beleg. Trump onder vuur: 'Zolang Wolff niet de documenten zelf toont, blijft van Siege over wat van Fire and Fury overbleef: veel stoom, weinig kokend water.'
• Rob van den Berg over Rosanne Hertzberger, Het grote niets: 'een warrig en lang uitgesponnen betoog over meditatie en mindfulness en het (vaak aan alle kanten rammelende) onderzoek naar de effecten daarvan op de mens.'

De boekrecensies van NRC Handelsblad verschijnen elke vrijdag in Boeken, en zijn voor abonnees te raadplegen op Nrc.nl. NRC Handelsblad is te koop bij het Nieuwscentrum.