Van Eva Menasse tot Gijs Wilbrink, de tips van Dirk Jan Veerman, boekverkoper bij het Martyrium

Eva Menasse, Dunkelblum zwijgt (vertaling Annemarie Vlaming)

Dunkelblum zwijgt van de Oostenrijkse Eva Menasse is geen klassieke thriller, maar wel een soort who-dunnit omdat hier, in het Oostenrijkse grensplaatsje Dunkelblum gezocht wordt naar het verhaal en de ware toedracht van een gruwelijke misdaad. Én omdat een jonge vrouw verdwijnt en iedereen langzaam het ergste vreest. Maar bovenal is Dunkelblum zwijgt een bijzonder goed geschreven en gek genoeg ook wel geestige roman over een dorp dat al decennia zwijgt over de gruwelen van het verleden.

Lees op onze site een fragment uit Dunkelblum zwijgt, de bespreking door Jerker Spits en de toelichting door vertaler Annemarie Vlaming.

Gijs Wilbrink, De beesten

'Ik wil niet veel zeggen, maar volgens mij ging het al mis met Tom Keller toen die twee ooms hem 's nachts meenamen naar het bos en hem dingen lieten doen die een jongen van negen nog lang niet zou moeten doen’. De openingszin van De beesten sleurt je direct het boek binnen. Het verhaal speelt zich af in de Achterhoek, te midden van motoren, stropers, nertsenfokkerijen en handeltjes die het daglicht niet kunnen verdragen. In dit mystieke grensland vol geheimen groeit Tom Keller op, jongste tel van de beruchtste familie van de streek, en gezegend met ontstellend veel talent voor de motorcross. Als hij jaren later plotseling verdwijnt, komt zijn opstandige dochter terug naar haar geboortegrond om hem te zoeken, met een dramatische familiereünie tot gevolg. De beesten is gothic noir uit de Achterhoek, verteld met het aanstekelijke plezier dat doet denken aan bijvoorbeeld Tachtig van Jaap Scholten en De Heilige Rita van Tommy Wieringa.

Lees op onze site een fragment uit De beesten.

Martijn Simons, Heidelberg

In een mooie heldere stijl, met verschillende perspectieven en plotlijnen krijg je het verhaal van het gezin Wagenaar. Ze zijn op weg naar de promotie van zoon Ruben in Heidelberg. Aansluitend gaan ze de as verstrooien van de oudste zoon die een jaar daarvoor is overleden. Tijdens de reis blijkt niet alleen dat ieder van hen een eigen manier zoekt om dit grote verlies te verwerken, maar ook dat hun afzonderlijke levens al veel eerder van de rails zijn geraakt. Martijn Simons is voor mij een fijne literaire ontdekking die ik vanaf nu op de voet zal volgen. Jij ook?