Leesfragment: Avonturen op de maan

13 juni verschijnt Pepijn Lanens Avonturen op de maan, het ultieme boek voor De Jeugd van Tegenwoordig-fans. Met zijn rijke fantasie tovert Lanen het alledaagse om in rake, intergalactische tekstpareltjes. Kom 1 juli vanaf 16.00 naar de signeersessie op het Spui, en lees bij ons een van de columns, die speelt op een vertrouwde plek.

‘Vroeger interesseerde het me allemaal geen reet. Het veranderen van de seizoenen. Eerst was het te warm, daarna de hele tijd regen, toen fakking koud, vervolgens weer de hele tijd regen en dan was het Koninginnedag en bijna zomervakantie als je een beetje vakkundig met je ogen knipperde.’

Het leven op de maan zit vol verrassingen, zo blijkt uit de columns van Pepijn Lanen. De seizoenen vliegen voorbij en voor je het weet kan je babydochter ineens lopen. Natuurlijk ga je mee met de tijd, want zo ben je. Of dat nou betekent dat je duurzamer gaat leven of dat je opkomt voor mensenrechten.

‘Gelukkig is er corona. Is alles lekker ingewikkeld en kut.’

De columns in Avonturen op de maan geven een inkijk in het leven van Pepijn Lanen, aka Faberyayo. Dat leven is gevuld met heel veel liefde voor zijn vrouw en kinderen, met optredens van De Jeugd van Tegenwoordig, en soms mag er best even geklaagd worden. Want ja, wind tegen ís gewoon heel vermoeiend, van opruimen wórd je nou eenmaal moe en de legosets van de kinderen zíjn nou eenmaal vele malen cooler dan die je vroeger zelf had.

N.B. Lees ook fragmenten uit Pepijn Lanens debuut Sjeumig, Naamloos en Vad3r.

91.

Ik ben in een boekwinkel aan het Spui om een filmpje op te nemen om mensen te informeren dat ze hun boekwinkels kunnen helpen door eventuele boekenbonnen die ze nog hebben liggen in te leveren. I love boeken. I love de boekwinkel aan het Spui. I love boekwinkels sowieso. Het is vroeg. Want dan zijn er nog niet zoveel mensen in de stad en dus ook niet in de winkel. Het is zo ingepland dat ik eerst mijn vadertaken aangaande naar school brengen kon vervullen. Aan het pleintje met het Lieverdje is ook een Coffee Company. Als ik ergens fervent fan van ben, naast boeken en boekwinkels, dan is het wel de eerste koffie van de dag in de buitenlucht terwijl de zon een beetje schijnt. Ik bestel expres een te grote zwarte koffie waar ik spijt van ga krijgen en neem plaats aan een tafeltje dat ze buiten hebben gezet in verband met corona. Ik probeer concreet over iets na te denken. Het lukt matig.
Ik gebruik de vijf minuten die ik te vroeg ben om ten volste te genieten van de zwarte koffie.
In de winkel tintelen al mijn zintuigen. Het stikt er van de boeken die ik wil opeten. Non-fictie over de eigenlijke geschiedenis van onze roofstaat. Alternatieve culturele inzichten. Een kast vol met Russen die mijn aandacht vragen.
Een verzameling van het werk van Tennessee Williams waar ik geen weet van had het nodig te hebben in mijn leven tot mijn oog er zojuist op viel. Achterin hebben ze allemaal nieuwe Japanse literatuur die niet van Murakami is. Ik vind eindelijk Kitchen van Banana Yoshimoto. Ik las jaren geleden een keer een interview met haar en kocht toen per ongeluk de e-versie van de Duitse vertaling van dit boek.
Ik besluit de rest van het jaar alleen nog vrouwen te lezen. Ik kwam er onlangs achter dat ik onevenredig veel mannen lees. Het is niet per se een morele overweging maar een van nieuwsgierigheid. Mid quarantaine ging ik door Normal People van Sally Rooney heen en begreep ik ineens dat ik niets begrijp. Dat ik alles probeer te bevatten en verklaren met mijn eenzijdige logica. Zo verzandt een mens in drogredeneringen en uiteindelijk geschreeuw en non-communicatie.
We filmen ook nog een stukje bij de kunstboeken. Ik pak iets over Oscar Wildes Italië en leer binnen seconden dat hij gevangen is geweest en vervolgens zijn heil in Napels heeft gezocht. Ik ben verliefd op deze hele winkel. Het volgende boek dat ik zie gaat over de betekenis van boeddhistische kunst. Daarnaast staat een naslagwerk van het oeuvre van David Hockney met voorop een afbeelding van een schilderij dat ik nog nooit gezien heb.
I love boeken. I love boekwinkels. Wat een aangename ochtend.

© 2022 Pepijn Lanen