Recensie: Zing het lied van de spreeuw: als je goed kijkt, zie je de schoonheid in zwart en wit

Octavie Wolters’ derde boek Het lied van de spreeuw, nu op de longlist van de Jan Wolkersprijs 2022, is een loflied. ‘De spreeuw vloog over het land, langs de velden die over de bolle aarde lagen, en hij vond alles zo mooi,’ is de eerste zin van het prentenboek, en dat beaam je, al zijn Wolters’ linosnedes in zwart-wit (met toefjes geel voor een snavel en twee poten), ze weet de grootsheid van de natuur wonderbaarlijk goed te treffen.

Want dat lied, ‘een lied over hoe mooi alles is als je kijkt zoals ik’, is paginavullend geïllustreerd met heel veel zwart, en het werkt. Als de spreeuw langsgaat bij andere vogels — de specht, de uil, de ijsvogel, het roodborstje, de zwaluwen, eend, de pauw en de spreeuwen — voegen ze telkens iets aan zijn verhaal toe.

'"Vergeet niet te zingen over de nacht," zei de uil. "De nacht in al zijn kleuren. Het donker is niet zwart, maar alle kleuren bij elkaar. Als je goed kijkt, zie je het."'

Als je goed kijkt, zie je dat alles gekleurd is, schreef K. Schippers, maar zie je ook meer in het zwart en wit. Het is mooi hoe Wolters juist die schoonheid van kleur en beweging, van geografie (de zwaluwen dragen ‘steen’ aan) en leven (de inbreng van de moedereend) in schijnbaar statisch beeld weet vast te leggen. En zo is deze nominatie voor de Jan Wolkersprijs misschien de minst tekstuele, maar wel een heel rijke.

Daan Stoffelsen is webboekverkoper bij Athenaeum.nl, recensent, vader van twee en fan van de zwaluw.