Terug

Recensies

Een weergaloos naslagwerk

Van Andriessen tot Zappa. Interviews met componisten en andere verhalen, door Parool-muziekjournalist Erik Voermans is een weergaloos boek over muziek. Het is een verzameling van verhalen over de ontwikkelingen in de moderne ‘klassieke’ muziek van de afgelopen honderd jaar. Voermans tekende die ontw…

Muziek voor een later tijdperk

Ludwig van Beethoven voltooide in 1807 zijn strijkkwartetten opus 59 – opgedragen aan zijn patroon en weldoener Graaf Razumovsky, de Russische ambassadeur in Wenen. Volgens kenners was de muziek onspeelbaar, het werkstuk voldeed niet aan de eisen van klassieke kamermuziek. De cellist Bernhard Romber…

Philip Glass: zoon, schrijver, ambachtsman, componist

Toen Philip Glass zijn studie aan de University of Chicago had afgerond, zat hij met zijn moeder Ida aan de keukentafel – hoe zag zijn toekomst er uit? Hij zou het liefste de muziek ingaan. ‘Niet doen,’ zei ze, ‘dan krijg je net zo’n bestaan als Oom Henry. Wil je soms van stad naar stad trekken en j…

Beethoven, schaal 1:1

De jonge Beethoven bracht vele uren door in een café-restaurant op het marktplein van zijn geboorteplaats Bonn. Jan Caeyers wijdt in zijn onlangs verschenen biografie van Beethoven aan het betreffende etablissement, Zehrgarten (‘Tuin der vertering’), de nodige aandacht, ruim een bladzijde, waarbij h…

Een jarenlang proces van voorzingen en nazingen

Muzikanten zijn passanten in de muziekgeschiedenis. Een willekeurige muziekgeschiedenis geeft niet het verhaal van de uitvoerders, maar van de componisten, de makers van de noten. De naam van een enkele legendarische musicus blijft wel eens hangen in het collectief geheugen, Paganini, Bull, Callas.&…

Een klassieke herontdekking

‘In het jaar 2007, drie eeuwen nadat ze gecomponeerd waren, stonden de cellosuites nummer 1 op de klassieke hitparade van iTunes, in een opname door Rostropovitsj (Bach leek het die maand helemaal gemaakt te hebben bij de iPod-generatie: er stond nog een andere versie van de cellosuites …

Een fantastische scharrelaar

Sergej Diaghilev was een kunstpaus - niet de bestuurder die het best leuk vindt om wat belastingcentjes uit te delen aan arme artiesten, maar iemand die op eigen kracht de grenzen van de kunst heeft verlegd. Hij wist rijkaards te interesseren om geld te stoppen in opzienbarende opera- en balletprodu…

Een polyfoon journaal

Een muziekgeschiedenis met een hele paragraaf over Johannes Kepler? En waarin René Descartes ter sprake komt? Een muziekgeschiedenis hoort toch over Bach, Beethoven en Brahms te gaan? Daar gaat dit boek van André Klukhun óók wel over, maar het bijzondere is dat het daarnaast over onhoorbare muziek g…

Hoe muziek bevrijdt en troost biedt

Voor de opnames van zijn film Barry Lyndon zou regisseur Stanley Kubrick de acteurs en medewerkers hebben laten luisteren naar de Sarabande uit de Vierde Suite voor klavecimbel (H437) van Händel, muziek die een prominente rol zou spelen in de film. Als zij wilden weten hoe de film eruit zou kom…

Noten kraken

Composing Dissent heet het boek van de Engelse musicoloog Robert Adlington en dat is precies waar het in Avant-Garde Music in 1960s Amsterdam, zoals de ondertitel luidt, om draait. Ze waren het er niet mee eens, de nieuwlichters van toen. De wereld veranderde en de muziek moest mee veranderen. Heden…

De opstandige Johan Sebastian Bach

Het was geloof ik Maarten ’t Hart die ooit opmerkte dat als je alle bekende gegevens over het leven van Johann Sebastiaan Bach op een rijtje zou zetten, je nog geen A4-tje zou kunnen vullen. Dat heeft biografen er niet van weerhouden lijvige biografieën te schrijven. Integendeel, ze zien …

Wees blij dat muziek geen zin heeft

Het boek De zin van muziek van de bekende musicoloog en docent Leo Samama, had misschien beter 'Wees blij dat muziek geen zin heeft' kunnen heten, analoog aan Jaap van Heerdens 'Wees blij dat het leven geen zin heeft'. Het betoog van Samama komt er namelijk op neer dat muziek zinvol is omdat paradox…

Nieuws

In het geheugen en het hart gegrift

N.B. Zie ook onze bespreking van Het tumult van de tijd.

De opnamen waarop we voor het eerst de muziek horen waar we van houden, blijven ons de rest van ons leven bij. Latere opnamen mogen een beter geluid, helderder texturen hebben, muzikaal en historisch authentieker zijn, toch staan de tempi en …

pro-mbooks1 : athenaeum