Recensie: Otfried Preußlers Meester van de zwarte molen heeft alles in zich - van magie tot liefde

Otfried Preußlers Meester van de zwarte molen (1971, vertaald door W.I.C. Royer-Bicker, #23 in de Grote Vriendelijke Honderd) is om meerdere redenen een prachtig boek. Mijn kennismaking ermee is laat: pas toen ik begin dertig was, leerde ik het kennen. Mijn partner las het me voor, voor het slapengaan, op vakantie in de tent. Een heel spannend en mystiek boek dat ik daarna nog wel eens zelf las over een jongen die ingewijd wordt in de zwarte kunst en daaraan moet ontsnappen.

• Op Athenaeum.nl willen we met boekentips, recensies en fragmenten de hele Grote Vriendelijke Honderd recht doen. Alle items staan hier.

Meester van de zwarte molen gaat over Krabat, een veertienjarige weesjongen. In een droom krijgt hij van elf raven de oproep om naar een molen te gaan. Daar wordt hij aangenomen als leerjongen, maar in werkelijkheid leert hij er de zwarte kunsten. De elf andere knechten zijn ook tovenaarsleerlingen, maar elke oudejaarsavond sterft er een om mysterieuze redenen. Hoe daaraan te ontsnappen? Misschien zo: met Pasen hoort Krabat voor het eerst de stem van de Kantorka, de voorzangeres, en raakt op slag verliefd. Kan deze liefde hem redden?

Meester van de zwarte molen is prachtig omdat het alles in zich heeft: magie, avontuur, de liefde, het kwaad, het onderdeel worden van een groep, nee van een sekte. En het is dus razendspannend. Een boek om te herlezen, precies wat een boek op de Grote Vriendelijke Honderd moet zijn.

Margreet Alblas is hoofd administratie bij Athenaeum Boekhandel.