Recensie: Twee Ierse favorieten op de Booker-longlist: Magee en Keegan zijn geweldige vertellers van zeer Ierse verhalen

Hoera! De Booker Prize-jury heeft Audrey Magee’s The Colony en Claire Keegans Small Things Like These, twee van mijn favorieten, op de longlist gezet. Hopelijk halen ze de shortlist ook maar als de jury vindt dat er diversiteit op de lijst moet zijn zal er misschien een moeten sneuvelen aangezien ze allebei Ierse auteurs zijn met zeer Ierse verhalen. Een dubbelboekentip door Elly Ooms.

N.B. Lees meer over de Booker Prize-longlist 2022, en een fragment uit de vertaling van Keegans novelle, Dit soort kleinigheden.

Twee vreemdelingen op een Iers eiland

In The Colony van Audrey Magee word je in de eerste pagina’s meegenomen in een wat wankele roeiboot naar een ruig eiland voor de westkust van Ierland, je voelt mee met de Engelsman die ze aan het overzetten zijn en die tegen alle adviezen in niet de nieuwerwetse ferry wilde nemen maar het eiland op de traditionele manier wilde naderen, alles om maar gevoel op te bouwen met zijn nieuwe verblijfplaats waar hij hoopt inspiratie op te doen voor zijn wat in het slop geraakte schilderscarrière.

Hij verwacht de enige vreemdeling op het eiland te zijn maar na een aantal dagen komt in de cottage naast hem een Fransman logeren, een taalkundige die al een aantal jaar onderzoek doet naar het Gaelic, een taal die de eilandbewoners onderling nog bezigen, zeker een van de laatste plekken in Ierland waar sommige bewoners geen Engels als tweede taal of eerste taal beheersen.

Geweldig om deze nationaliteiten samen te brengen op een eiland, een Engelsman gehaat door de Ieren vanwege hun kolonialisme, een Fransman gehaat door de Engelsen vanwege alle oorlogen in het verleden, en dan nog de Ieren zelf die gewoon hun leven leiden zoals ze altijd deden zonder zich van de wereldgeschiedenis iets aan te trekken maar die ze toch opgedrongen  krijgen. Tussen de hoofdstukken door zijn steeds nieuwsberichten toegevoegd met de volgende wrede aanslag van de IRA met dodelijke afloop. Bijna terloops schetst Magee de geschiedenis van Ierland in een onwaarschijnlijk mooie ruige setting. Geweldig boek.

Een nieuwe Christmas Carol

Dan een veel dunner boek, met zijn 116 pagina’s zou Small Things Like These van Claire Keegan (vertaling: Dit soort kleinigheden, door Harm Damsma en Niek Miedema) volgens de Booker-organisatie de dunste winnaar ooit worden.

Maar het zou ook een nieuwe Christmas Carol kunnen zijn. Je volgt Bill Furlong terwijl hij zijn niet echt opzienbarende leven leidt, hij is bezig zijn steenkolenopslag af te sluiten omdat het de dag voor Kerst is. Hij gaat naar zijn gezin, vijf dochters en een vrouw, en je bent bij zijn avond met de eenvoudige maaltijd, de laatste huishoudelijke bezigheden van zijn vrouw, het samen maken van de Christmaspudding door vrouw en kinderen terwijl hij in zijn luie stoel even uitrust. Waar gaat het naartoe?

De nietigheid van de gewone mens

Op Eerste Kerstdag brengt Bill snel nog wat kolen naar het klooster verderop en daar stuit hij op een jonge vrouw in het kolenhok, net bevallen maar zonder kind. Wat moet hij doen, waar kiest hij voor?

De keuzes die een mens maakt laten zien waar je hart ligt, hoe je opgevoed bent, hoe je in het leven staat. Claire Keegan laat zonder oordeel zien hoe een instituut als de Magdalen Sisters kon bestaan in Ierland. Small Things Like These gaat over de gewone mens die zich nietig voelde tussen alle maatschappelijke machten in zijn omgeving, de kerk, het establishment. Ze heeft een van de tragische geschiedenissen van Ierland zó intiem opgeschreven, ik hoop echt dat Keegan  de shortlist haalt.

Elly Ooms is boekverkoper bij Boekhandel Van Rossum.