Filter Vertaalprijs 2015 naar Luk Van Haute voor Liefdesdood in Kamara en andere Japanse verhalen

De Filter Vertaalprijs is de prijs voor de meest bijzondere vertaling van het afgelopen jaar. Vorig jaar won Mari Alföldy voor haar vertaling van Satanstango van de Hongaarse schrijver László Krasznahorkai. De afgelopen jaren wonnen Aai Prins (2013, voor haar vertaling van Gogol). Marcel Otten (2012, voor zijn vertaling van Snorri Sturlusons Edda), Jan Kuijper (2011, Hadewijch) en Jabik Veenbaas en Willem Visser (2010, Kants Kritieken). Op de shortlist stonden verder Anneke Alderlieste, Gerard Cruys, Josephine Rijnaarts, Jan Pieter van der Sterre en Ira Wilhelm.

De jury:

‘In een omvangrijke bloemlezing, Liefdesdood in Kamara en andere Japanse verhalen, wordt de spanning weerspiegeld van op elkaar botsende talen en culturen die door vertaler Luk Van Haute in een overtuigend evenwicht worden gehouden zonder dat de vreemdheid van het verre land verdwijnt. Deze bloemlezing, verschenen bij Atlas Contact, werd door Van Haute superieur verzorgd, toegelicht en overgezet. Zij bevat talloze staaltjes van prachtig geschreven proza waarin aparte manieren van denken en handelen, eigen aan een ver van ons afstaande cultuur, aan bod komen. Tegelijkertijd laten de geselecteerde teksten ook zien dat ons stereotiepe beeld van Japan niet klopt, en dat er veel meer is dan Murakami alleen. De jury is onder de indruk van de wijze waarop indringend vertalen en cultureel ambassadeurschap hier samenkomen en waardeert tevens dat hier werd gekozen voor het genre van het korte verhaal, traditioneel een ondergeschoven kindje van de literaire uitgeefwereld. Luk Van Haute is een uitzonderlijk vakman, een voorbeeld voor collega’s, een verfijnd schilder van taferelen die intrigeren en uitdagen.

De jury koos voor een vertaling waarmee de vertaler een meesterproef afleverde, een project dat een enorme stilistische reikwijdte vertegenwoordigt. Het bekroonde werk is bovendien ook nog eens een intrigerende ontdekkingstocht waarin de lezer wordt meegezogen, een reis door een literatuur en een cultuur die ver van ons afstaat, die we minder kennen dan zou moeten. Een boek, ten slotte, waarin de vertaler persoonlijke voorkeuren laat spelen waarvoor hij alle verantwoordelijkheid draagt en zichzelf zonder aarzelen in het geding brengt.'