Boekpresentatie Michiel Kluiters, Doorways

Over Doorways

Met Doorways onderzoekt beeldend kunstenaar Michiel Kluiters hoe ruimte (of ruimtelijkheid) werkt in de fotografie en hoe het een instrument kan worden voor vertelling. Een reeks door de kunstenaar gecreëerde en gefotografeerde ruimtes opent een gesprek en vertelt ons intieme verhalen. Muren lijken gebarsten, ruw van textuur. Ze lijken vooral de handen aan te spreken in plaats van de ogen: ze smeken om aangeraakt te worden, om geaaid te worden, om gevoeld te worden. Deze ruimtes zien eruit als onvoltooide gebouwen of verlaten ruïnes, nog in aanbouw of reeds in verval. Deze introductie van een temporeel gevoel - van iets dat wijst op een toekomstige voltooiing of op een slepende herinnering aan iets dat onherroepelijk voorbij is - draagt bij aan de inherente instabiliteit van deze werken. Kijken we naar plekken die een mogelijke dystopische toekomst verbeelden of naar de overblijfselen van een utopisch verleden?

Michiel Kluiters (1971) is een Nederlands beeldend kunstenaar. In zijn werk bevraagt en herinterpreteert hij de ruimte die ons omringt en onze relatie daarmee. Hoewel zijn benadering zeer divers is, is fotografie een constante. Structurele elementen ervan, zoals haar reproduceerbaarheid, haar zogenaamde transparantie en haar manier om ruimtelijkheid op te roepen, liggen aan de basis van zijn praktijk. Hoe speels Kluiters werk ook mag zijn, zijn doel is ons idee te bevragen van wat het betekent de wereld zichtbaar te maken doormiddel van deze reproducties. Of eerder gebruik te maken van het bestaan van fotografie op de grens tussen aan- en afwezigheid om iets tegelijkertijd zichtbaar en onzichtbaar te maken.